Juf Greet in het nieuws...

Zaterdag 12 mei is “onze” Greet in het zonnetjes gezet. Ze was door Patricia Verhoeven genomineerd voor het bloemetje van de week.

Ze schreef:

“Graag zou ik Greet willen nomineren voor het bloemetje van de week. Ze is dit schooljaar 25 jaar overblijfmoeder bij OBS De Uilenburcht in Beerta. Helaas is ze door chemo’s en een operatie vrijwel vanaf het begin van haar jubileum schooljaar afwezig geweest. Gelukkig is ze goed herstellende. Hierdoor kan ze in juni en juli weer gedeeltelijk haar werkzaamheden hervatten om volgens haar eerdere planning na 25 jaar haar werk als overblijfmoeder te beëindigen. Ik vind dat ze in het zonnetje mag worden gezet omdat niemand het verdiend om in een 25e jubileumjaar door ziekte afscheid te moeten nemen.”

Daar hebben wij niets meer aan toe te voegen.

Het huis van Greet en haar man Fred staat in een gezellig hofje. Met gezellige buren die elkaar kennen. Patricia woont in hetzelfde hofje. Buurvrouw Ria komt ook even koffie halen.

“Het is 25 jaar geleden dat ze van de Uilenburcht vroegen of ik de overblijf op poten wilde zetten. Dat heb ik gedaan en al die jaren ben ik er zelf blijven werken.”

Meestal blijven er zo’n twintig kinderen. Twee volwassenen zijn er als begeleiding. Maar met Adrillen was de groep veel groter: “Eén keer was ik alleen met 32 kinderen. Gezellig dat het was!”

Greet stond al eerder in de krant: In 2000 werd door Verkade een verkiezing georganiseerd: overblijfmoeder van het jaar. Leerlingen uit heel Nederland mochten hun favoriete overblijfmoeder nomineren en daar een werkstuk over maken. Van de 275 inzendingen stond Greet toen in de landelijke top-tien.

“In de loop van de tijd gaven kinderen mij verschillende namen: juf Greet, lease-juf of lease-mama. Er was eens een schilder. Die zei tegen de kinderen: ‘Daar komt jullie juf aan’. De kinderen zeiden: juf? Nee, dat is overblijf-Greet!”

Eén van die vele kinderen was Patricia. Niet alleen was ze overblijfmevrouw. Vaak deed ze ook andere oppasklussen. Zo paste ze ook op de nu 21 jarige Patricia. “Voor mij was Greet altijd gewoon Greet,” zegt ze.

Na haar ziekte is Greet wel weer terug geweest op school. Sommige kinderen herkenden haar niet. Fred laat een foto zien. “Kijk, zo zag ze er uit vóór de chemo. Een vrouw met een grote bos wilde haren. Dat haar is er nu niet meer.” Maar de meeste kinderen renden naar haar toe: “oh, Greet, ik heb je zo gemist”.

Ze is nu achttien weken ‘schoon’, en klaar met de behandeling.

7 Juni gaat Greet weer beginnen.